s. pl. سهول A level tract of soft soil.

a. (fem. سهلە) 1. Smooth and soft. 2. Easy.

sıf. ar. Kolay, âsân.

شَهْلٌ [Şehl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde) Findu’z-Zimmânî el-Vâbilî nâm şâ’irin lakabıdır. Ve شَهْلٌ [şehl] Kezib ve dürûg ma’nâsınadır; yukâlu: فِيهِ وَلْعٌ وَشَهْلٌ أَيْ كَذِبٌ

اَلسَّحِيلُ [es-sehîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi yalın kat iplikten dokunmuş beze denir. Ve سَحِيلٌ [sehîl] ve سُحَالٌ [suhâl] (sîn’in zammıyla) Eşek ve katır kısmı anırmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَحَلَ الْبَغْلُ سَحِيلًا وَسُحَالًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا نَهَقَ Ve سَحِيلٌ [sehîl] ve سُحَالٌ [suhâl] Eşek kısmının anırdıktan sonra boğazında tereddüd eden hırıltıya denir.

على çin) kolay olmak, على çin) gelmek, (arazi) düz olmak, kolay olmak.

Kolay, basit, düz, ova, sade. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; düzgün, düz arazi, sakin, dümdüz, düzlük, rahat, yassı, düz yer, sorunsuz, yayvan, engebesiz arazi, yüzeysel, yatay, derinliği olmayan, yatay yüzey, yalın, olağan, katışıksız, engebesiz, zahmetsiz, emeksiz ulaşılan, munis, külfetsiz, düz (arazi), uyumlu, uysal, akıcı üslup.

(a. i.) : 1) kolay, (bkz : âsân). 2) sâde.

(araziyi) düzlemek, (ل, على) kolaylaştırmak, (kelimeyi) hemzesiz okumak, kolaylaştırmak, kolay hale getirmek, rahatlatmak, yardım etmek, araziyi düzlemek, kelimeyi hemzesiz okumak.

اَلسَّهْلُ [es-sehl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde) ve اَلسَّهِلُ [es-sehil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Kolay ve âsân şey’e denir, nisbetinde سُهْلِيٌّ [suhliyy] denir sîn’in zammıyla ki tagyîr-i niseb kabîlindendir; yukâlu: أَمْرٌ سَهْلٌ وَسَهِلٌ وَرَمْلٌ سُهْلِيٌّ وَهُوَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَى اللِّينِ Ve سَهْلٌ [sehl] Karga kuşuna denir. Ve toprağı yumuşak, yürümesi âsân düz ve mülâyim yere denir; cem’i سُهُولٌ [suhûl] gelir; yukâlu: نَزَلُوا إِلَى أَرْضٍ سَهْلٍ وَإِلَى سَهْلٍ وَهُوَ ضِدُّ الْحَزْنِ Ve yüzünün eti çelimsizce adama denir ki mehâsindendir; yukâlu: رَجُلٌ سَهْلُ الْوَجْهِ أَيْ قَلِيلُ لَحْمِهِ Ve سَهْلٌ [Sehl] Yirmi sahâbî ve yüz nefer muhaddis ismidir.