(tereyağını) eritip sızdırmak.

اَلشَّلَا [eş-şelâ] (عَصَا ['asâ] vezninde) Bu dahi bir nesnenin cesedine denir.

s. For سلی sela, q. v.

s. A foetal sack, chorion, afterbirth.

اَلسَّلَا [es-selâ] (sîn’in fethi ve elifin kasrıyla) Şol yufka deridir ki ana karnında veled onun içinde olur, eger doğduğu sâ’at onu veledin yüzünden almazlar ise fi’l-hâl veledi katl eyler. Ve eger o nâkanın karnında munkatı’ olsa veledle bile çıkarsa veled ve ana sâlim olurlar ve eger çıkmazsa veled ve anası helâk olur. Ve fi’l-meseli: “وَقَعَ الْقَوْمُ فِي سَلَا جَمَلٍ” أَيْ فِي أَمْرٍ صَعْبٍ Ve bunun vechi budur ki “cemel” erkek deveye derler ve erkek devede oğlan yatağı olmaz. Pes bu “أَعَزُّ مِنَ الْأَبْلَقِ الْعَقُوقِ وَمِنْ بَيْضِ الْأَنُوقِ” dedikleri gibidir. Ve اَبْلَقُ [eblak] erkek ata derler. Ve عَقُوقٌ ['akûk] hâmile olan hayvâna derler, erkek hâmile olmadığına binâ’en “أَعَزُّ مِنَ الْأَبْلَقِ الْعَقُوقِ” derler. Ve بَيْض الْأَنُوقِ [beydu’l-enûk] kerkes yumurtasına derler ki ziyâde sarp yerlerde yumurtlar; ve yukâlu eyzan: إِنْقَطَعَ السَّلَا فِي الْبَطْنِ إِذَا ذَهَبَ الْحِيلَةُ Ya’nî kaçan bir nesnenin çâresi kalmasa böyle derler, nitekim “بَلَغَ السِّكِّينُ الْعَظْمَ” dahi derler.