s. pl. of سریر, q. v.

اَلسَّرَرُ [es-serer] (fethateynle) ve اَلسِّرَرُ [es-sirer] (sîn’in kesri ve râ’nın fethiyle) Lügatlerdir, sîn’in zammıyla olan سُرٌّ [surr] ma’nâsına; yukâlu: قُطِعَ سِرَرُ الصَّبِيِّ ve سَرَرٌ [serer] (fethateynle) Ayın âhir gecesine derler, nitekim سِرَرٌ [sirer] sîn’in kesriyle ve râ’nın fethiyle mantar üzerinde olan nesnelere derler gerek mantar kabı olsun gerek yapışan balçık olsun. Ve سِرٌّ [sirr] Elde ve alında olan çizilere derler, hutûtu’l-keff ve hutûtu’l-cebhe ma’nâsına.

اَلسُّرُورُ [es-surûr] (ظُهُورٌ [zuhûr] vezninde) ve اَلسُّرُّ [es-surr] (sîn’in zammıyla) ve اَلسُّرَّى [es-surrâ] (بُشْرَى [buşrâ] vezninde) ve اَلتَّسِرَّةُ [et-tesirret] (تَحِلَّةٌ [tahillet] vezninde ki semâ’îdir) ve اَلْمَسَرَّةُ [el-meserret] (mîm’in ve sîn’in fethiyle) bir adamı sevindirmek ve şâdân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَرَّهُ سُرُورًا وَسُرًّا وَسُرَّى وَتَسِرَّةً وَمَسَرَّةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَفْرَحَهُ Mü’ellifin Basâ’ir’de beyanına göre kalbde münketim olan feraha mahsûs olup ba’dehu ta’mîm olunmuştur; ve yukâlu: سُرَّ هُوَ سُرُورًا عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا فَرِحَ فَهُوَ مَسْرُورٌ

s. pl. of سرە Navels.

s. 1. Secret conversation. 2. The last night but one of a lunation. 3. (pl. اساریر) A fold, crease, line, wrinkle on the skin. 4. (pl. اسرە) A navel-string.

اَلسِّرَرُ [es-sirer] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) Bu dahi tâze çocuğun göbeğinden kesilip atılan fazlaya denir. Ve سِرَرٌ [sirer] عِنَبٌ [‘ineb] vezninde ve سُرَرٌ [surer] صُرَدٌ [surad] vezninde yerden çıkarılmış mantarın ve yer elmasının üzerlerinde yapışık kabuk ve çamur makulesine denir. Ve Mekke’ye karîb bir mevzi’ adıdır ki onda bir şecer vardır, tahtında yetmiş peygamber-i zî-şân tevellüd edip ve orada göbekleri kesilmiştir ve bâ’is-i tesmiye budur ve tekûlu’l-'Arab وُلِدَ لِفُلاَنٍ ثَلاَثَةٌ عَلَى سِرٍّ وَسَرَرٍ أَيْ أَشْبَاهٌ لاَ تَخْلِطُهُمْ أُنْثَى Ya’nî filânın bir göbekten birbirine müşâbih üç tâne erkek oğulları zuhûr eyledi diyecek yerde îrâd ederler.

(a. i. serîr’in c.) : 1) yatacak yerler. 2) tahtlar.

(a. sürre’nin c.) : aftat. göbekler.

اَلشِّرَارُ [eş-şirâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve اَلشَّرَرُ [eş-şerer] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) Kıvılcıma denir. Müfredi شَرَارَةٌ [şerâret] ve شَرَرَةٌ [şereret]tir.

s. As serer, Nos. 2. 3, and 4, q. v.