Yasak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kanunsuz mal, yasaklanan şey, kanunsuz mal/ mülk.

اَلشَّخْتُ [eş-şaht] (şîn’in fethi ve hâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Zâtî ve hılkî olarak bünye ve terkîbi ince ve arık olan çelimsiz insâna ve hayvâna denir, sonradan mehzûl olana ıtlâk olunmaz. hâ’nın fethiyle de lügattir ki harf-i halk olduğuna mebnîdir. Cem’i شِخَاتٌ [şihât] gelir şîn’in kesriyle.

اَلسُّخْطُ [es-suht] (sîn’in zammı ve hâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) ve اَلسُّخُطُ [es-suhut] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) ve اَلسَّخَطُ [es-sehat] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) ve اَلْمَسْخَطُ [el-meshat] (مَقْعَدٌ [mak’ad] vezninde) رِضَا [ridâ] mukâbilidir ki râzî ve hoşnûd olmamakla gücenmeğe denir. Bu hâlet gazabı müstelzim olmakla kibârın bir nesneyi beğenmeyip hoşnûd olmamak sebebiyle yukarıdan aşağı gücenip darılmasında isti’mâl olunur; غَضَبٌ [gadab]ın mefhûmundan ehasstır. Ve سَخَطٌ [sehat] (fethateynle) Vech-i mezkûr üzere râzî ve hoşnûd olmamak cihetiyle gücenip darılmak ma’nâsınadır. Ve mutlakan darılmak ma’nâsında dahi müsta’meldir; yukâlu: سَخِطَ عَلَيْهِ سَخَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يَرْضَ وَغَضِبَ

اَلشَّحْطُ [eş-şaht] (şîn’in fethi ve hâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve اَلشَّحَطُ [eş-şehat] (fethateynle) ve اَلشُّحُوطُ [eş-şuhût] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) ve اَلْمَشْحَطُ [el-meşhat] (مَطْلَبٌ [matlab] vezninde) Ba’îd olmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْمَزَارُ شَحْطًا وَشَحَطًا وَشُحُوطًا وَمَشْحَطًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَشَحِطَ شَحَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَعُدَ Ve şerbete azca su karıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الشَّرَابَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَرَّقَ مَزْجَهُ Ve boğazlamak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْجَمَلَ إِذَا ذَبَحَهُ Bunda mühmele ile a’lâdır. Ve bâyi’ pazarlıkta mebî’in nihâyet-i kıymetine bâlig olmak, 'alâ-kavlin pahasında hadd ve kadri savuşup haktan tebâ’ud ve tecâvüz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْبَعِيرَ فِي السَّوْمِ إِذَا بَلَغَ أَقْصَى ثَمَنِهِ أَوْ تَبَاعَدَ عَنِ الْحَقِّ وَجَاوَزَ الْقَدْرَ ve yukâlu: شَحِطَ الْبَعِيرَ شَحْطًا كَسَمِعَ سَمْعًا Ve bir kimseyi sebk edip ondan ıraklaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنًا إِذَا سَبَقَهُ وَتَبَاعَدَ عَنْهُ Ve asmanın çubukları kerevit üzere kalkıp yatmak için yanlarına dayak nasb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْحَبَلَةَ إِذَا وَضَعَ إِلَى جَنْبِهَا خَشَبَةً حَتَّى تَسْتَقِلَّ إِلَى الْعَرِيشِ Ve doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve lînetle yestehlemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنٌ إِذَا سَلَحَ Ve kuş çımkırmak ve sağnamak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الطَّائِرُ إِذَا سَقْسَقَ Ve bir kimseyi 'akreb sokmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَتِ الْعَقْرَبُ إِيَّاهُ إِذَا لَدَغَتْهُ Ve süte çok su katmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ اللَّبَنَ إِذَا أَكْثَرَ مَاءَهُ Ve شَحْطٌ [şaht] Kuş necisine denir; yukâlu: أَصَابَ ثَوْبَهُ شَحْطُ الطَّائِرِ أَيْ ذَرْقُهُ Ve gövdenin kanında olan ıztırâba denir; yukâlu: أَخَذَهُ الشَّحْطُ فِي دَمِهِ أَيِ اضْطِرَابُهُ Ve asmanın dalları ve kolları altına dayadıkları dayağa denir ki herek ta’bîr olunur.

a. 1. Unlawful and canonically valueless to a Muslim. 2. Lawful to be destroyed.

اَلسَّحْتُ [es-saht] (sîn’in fethiyle) Kökünden kesmeğe derler; yukâlu: سَحَتَهُ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيِ اسْتَأْصَلَهُ ve سَحْتٌ [saht] Bir nesneyi bir nesneden soyup çıkarmağa dahi derler; tekûlu: سَحَتُّ الشَّحْمَ عَنِ اللَّحْمِ إِذَا قَشَرْتَهُ عَنْهُ مِثْلُ سَحَفْتُهُ بِالْفَاءِ

اَلسُّحْتُ [es-suht] ve اَلسُّحُتُ [es-suhut] (sîn’in zammıyla ve hâ’nın sükûnu ve zammıyla) Harâm ma’nâsınadır.

اَلسُّحْتُ [es-suht] ve اَلسُّحُتُ [es-suhut] (sîn’in zammıyla ve hâ’nın sükûnu ve zammıyla) Harâm ma’nâsınadır.

سحت

{السحت}: كسب ما لا يحل أو الرشوة في الحكم. {فيسحتكم}: يهلككم ويستأصلكم.