اَلشَّتْرُ [eş-şetr] (şîn’in fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: شَتَرَ الشَّيْءَ شَتْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهُ Ve شَتْرٌ [Şetr] 'Abdurrahmân el-Muhaddis el-Kûfî pederinin ismidir. Ve شَتْرٌ [şetr] Kezâlik masdar olur, gözün kapağını tersine devirmek ma’nâsına; yukâlu: شَتَرَ الْعَيْنَ إِذَا قَلَّبَ جَفْنَهَا Ve bir adamın vücûdunu yaralayıp âzürde eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: شَتَرَهُ إِذَا غَتَّهُ وَجَرَحَهُ

اَلسِّتْرُ [es-sitr] (sîn’in kesri ve tâ-yı fevkıyyenin sükûnuyla) Perdeye denir, cem’i سُتُورٌ [sutûr] ve أَسْتَارٌ [estâr] gelir. Ve korkuya ıtlâk olunur ki setri müstelzimdir; yukâlu: أَحَاطَهُ السِّتْرُ أَيِ الْخَوْفُ Ve utanmağa ıtlâk olunur; yukâlu: أَخَذَهُ السِّتْرُ أَيِ الْحَيَاءُ Ve 'akl ve hûşa ıtlâk olunur ki insâna atvâr-ı nâ-şâyesteden perdedir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ السِّتْرِ أَيِ الْعَقْلِ 'Abdurrahmân b. Yûsuf es-Sitrî muhaddistir, Beyt-i şerif’in perde-dârı olmuş idi. Ve Yâkût el-hâdim es-Sitrî 'ubbâddandır. Ve 'Alî b. el-Fadl es-Sâmirî ve 'Abdul’azîz b. Muhammed es-Sutûriyyân muhaddislerdir.

Perde.

اَلشَّتَرُ [eş-şeter] (fethateynle) Kesilmek ma’nâsınadır; yukâlu: شَتِرَ الشَّيْءُ شَتَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا انْقَطَعَ Ve gözün üst ve alt kapakları dönüp devrik olmak 'alâ-kavlin yarık olmak ki yırtlaz olmak ta’bîr olunur ve 'alâ-re’yin alt kapağı sölpük olmak ma’nâsınadır ki gevşek olmakla gözünü iyice kapayamaz olur; yukâlu: شَتِرَ الرَّجُلُ إِذَا كَانَ جَفْنُ عَيْنِهِ مُنْقَلِبًا مِنْ أَعْلَى وَأَسْفَلَ أَوْ كَانَ مُنْشَقًّا أَوْ أَسْفَلُهُ مُسْتَرْخِيًا ve yukâlu: شُتِرَ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ ve yukâlu: شَتِرَتْ عَيْنُهُ Ve شَتَرٌ [şeter] Alt dudak yarık olmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَتِرَ الرَّجُلُ إِذَا كَانَتْ شَفَتُهُ السُّفْلَى مُنْشَقَّةً Ve شَتَرٌ [şeter] 'Arûziyyûn ıstılâhında bahr-i hezecin eczâsına ki mefâ’îlündür, خَرْمٌ [harm] ile قَبْضٌ [kabd] 'illetinin duhûllerinden ‘ibârettir. Pes mîm ve yâ’yı gitmekle fâ’ilün kalır. Ve شَتَرُ [Şeter] Errân vilâyetinde Berda’a ile Gence miyânında bir kal’a adıdır. Ve شَتَرٌ [şeter] Bir adama sövmek ma’nâsına müsta’meldir; kat’ ma’nâsındandır; yukâlu: شَتَرَ بِهِ شَتَرًا إِذَا سَبَّهُ

iz. ar. Örtme, kapama, gizleme: setr-i avret = ayıp yerleri örtme: setr-i hakîkat = doğruyu gizleme.

Örtü, perde, siper. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; haya, paravan, bahane.

(a. i. c. : estâr, sütûr) : 1) perde. 2) örtü.

(a. i.) : örtme, kapama, gizleme. setr-i avret : ayıp yerlerini kapama.

Örtmek, gizlemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على görmezden gelmek, عَنْ saklamak, kapamak, kaplamak, peçe ile örtmek, üstünü kapamak, önüne perde çekmek, muhafaza etmek, korumak.

iz. ar. cm: استار astâr ve ستور sütûr. Örtecek şey, örtü, perde. [cem‘i daha müstaʻmeldir:] astâr-ı Kaʻbe.