Yumuşaklık, hassaslık, incelik, sevimlilik. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; narinlik, uysallık, hafiflik, nezaket, seyreklik, iyi huyluluk, zayıflık dayanmazlık, kırılganlık, şefkât, güzellik, sevecenlik, zerafet, zayıflık, cana yakınlık, tatlılık, kuvvetsizlik, incelme, kibarlaşma, çabuk etkilenme, davranışta incelik, kalınlıkta incelik, sirke vb.keskin olmama, kölelik.

Med esnasında su altında kalan tarıma elverişli alan.

اَلرِّقَةُ [er-rikat] (râ’nın kesriyle) Bu dahi sikkeli akçeye denir; cem’i رِقُونَ [rikûn] gelir. Şârih der ki bu إِرَةٌ [iret] ile إٍرُونَ [irûn] gibidir; ve minhu’l-hadîsu: “فِي الرِّقَةِ رُبُعُ الْعُشُرِ” Ve رِقَةٌ [rikat] Buğdaycık otunun ibtidâ nâbit olanına denir. Ve şol arza denir ki ibtidâ güz faslında yâhûd orta yaz mevsiminde ona yağmur yağmakla tâze ve yeşil otlar bitmiş ola. رِقَةٌ [rikat] kelimesinde hâ’, vâv-ı mahzûfeden 'ivazdır, وَعْدٌ [va’d] ve عِدَةٌ ['idet] gibi.

اَلرِّقَّةُ [er-rikkat] (râ’nın kesriyle) Rahm ve şefkat ma’nâsınadır ki kalb yufkalığından neş’et eden mihrübânlıktır; tekûlu: رَقَقْتُ لَهُ أَرِقُّ رِقَّةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَحِمْتَ Ve utanmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: رَقَّ مِنْهُ إِذَا اسْتَحْيَا Ve yufka olmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَقَّ الشَّيْءُ إِذَا دَقَّ Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre دِقَّةٌ [dikkat] ve رِقَّةٌ [rikkat] bir ma’nâyadır, lâkin dikkatte bir nesnenin cevânibi i’tibârıyladır ki ondan incelikle ta’bîr olunur ve rikkatte 'umku i’tibârıyladır ki ondan yufkalık ile ta’bîr olunur. Pes rikkat hâleti cismde olsa safâkata muzâdd olur, meselâ ثَوْبٌ رَقِيقٌ denir, لَيْسَ بِصَفِيقٍ demektir ve nefs ve zâtta olsa cefvet ve gılzate mukâbil olur; meselâ زَيْدٌ رَقِيقُ الْقَلْبِ derler, لَيْسَ بِقَاسِي الْقَلْبِ demektir. İntehâ.

اَلرَّقَّةُ [er-rakkat] (râ’nın fethi ile) Şol yerdir ki dere kurbünde olmağın sel zamânında üzerine su yayılır, çekildikten sonra ekin için hûb olur. Ve رَقَّةُ [Rakkat] (kezâlik lâm-ı ta’rîfle) Bir şehrin adıdır.

اَلرِّقَةُ [er-rikat] (râ’nın kesriyle) Bi-ma’nâhu; ve’l-hâ’u 'ivazun 'ani’l-vâvi. Ve fi’l-hadîsi: “فِي الرِّقَةِ رُبْعُ الْعُشْرِ”

اَلرِّقَّةُ [er-rikkat] (râ’nın kesriyle) Yufka olmak; yukâlu: رَقَّ الشَّيْءُ يَرِقُّ رِقَّةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي