اَلرَّعْوُ [er-ra’v] ve اَلرَّعْوَةُ [er-ra’vet] (râ’nın harekât-ı selâsıyla) ve اَلرَّعْوَى [er-ra’vâ] (râ’nın fethi ve zammı ve elifin kasrıyla) ve اَلرُّعْيَا [er-ru’yâ] (râ’nın zammıyla) İsmlerdir, cehâletten hüsn-i vechle rücû’ edip geri çekilmeğe denir; yukâlu: فُلَانٌ حَسَنُ الرَّعْوِ وَالرَّعْوَةِ مُثَلَّثَةً وَالرَّعْوَى وَالرُّعْيَا أَيِ النُّزُوعِ عَنِ الْجَهْلِ وَحْسْنُ الرُّجُوعِ عَنْهُ Şârih der ki رَعْوٌ [ra’v] ve رَعْوَةٌ [ra’vet] masdar ve رَعْوَى [ra’vâ] ve رُعَيَا [ru’yâ] ismlerdir; yukâlu: رَعَا يَرْعُو رَعْوًا وَرَعْوَةً وَهُوَ حُسْنُ الرَّعْوَى وَالرُّعْيَا