اَلرَّحْلُ [er-rahl] (râ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Bir kimsenin meskeni ve esâs-ı beyti her ne ki var ise. Ve رَحْلٌ [rahl] Şol deve pâlânına dahi derler ki قَتَبٌ [kateb]den asgar ola. Ve bu makâmda Cevherî’nin kelâmı nev’-i tedâfu’den hâlî değildir, zîrâ قَتَبٌ [kateb]in tefsîrinde رَحْلٌ صَغِيرٌ عَلَى قَدْرِ السَّنَامِ demiştir, te’emmül oluna.

(رَ) [ ع. ] (مص ل.) کوچ کردن، رحلت کردن.

Rahle.

s. (pl. ارحل رحال،) 1. A man’s camel riding-saddle and its appurtenances. 2. A traveler’s kit, including his saddle and his beast. 3. A man’s abode, dwelling, camp. 4. A reading-desk.

iz. ar. cm: rihâl. Semer, palan: شد رحال ايتمك şedd-i rihâl etmek = azîmete hazırlanmak.

Göçmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yola koyulmak, ayrılmak, gitmek, hareket etmek, uzaklaşmak, ölmek, vefat etmek.

Semer, bagaj, eyer. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; eğer, [çoğ.] konaklama yerleri, sele, bisiklette oturacak yer, yolcunun eşyaları.

(a. i. c. : rihâl) : semer; palarr.

Ayrılmaya zorlamak, nakletmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; الى sürmek, göndermek, aktarmak/yeniden yerleştirmek, seyahat izni vermek, sınır dışı etmek, gemi vb. yolcuları taşımak, hesabı aktarmak, sevk etmek.

اَلرَّحْلُ [er-rahl] (râ’nın fethi ve hâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve اَلرَّاحُولُ [er-râhûl] Hâssaten deve kısmının semerine ve pâlânına denir; cem’i أَرْحُلٌ [erhul]dür, فَلْسٌ [fels] ve أَفْلُسٌ [eflus] gibi ve رِحَالٌ [rihâl]dir râ’nın kesriyle; yukâlu: شَدَّ الرَّحْلَ وَالرَّاحُولَ عَلَى الْبَعِيرِ أَيْ مَرْكَبَهُ عَلَيْهِ Ve رَحْلٌ [rahl] İnsânın mesken ve me’vâsına ıtlâk olunur; yukâlu: هَذَا رَحْلُ فُلَانٍ أَيْ مَسْكَنُهُ Ve bir adamın müstashabı olan esbâb ve esâsa ıtlâk olunur ki uruba ve sipâhîlik ta’bîr olunur; yukâlu: أَلْقَى رَحْلَهُ عَلَى رَحْلِ الْبَعِيرِ وَهُوَ مَا يَسْتَصْحِبُهُ مِنَ الْأَثَاثِ