اَلرُّجُمُ [er-rucum] (zammeteynle) Şeyâtîn üzere remy olunan nücûma ıtlâk olunur ki murâd şihâbdır, niteki ânifen zikr olundu. Şârihin beyânına göre müfredi رَجْمٌ [recm]dir, حَجْمٌ [hacm] vezninde. Ve kabr üzere nasb olunan taşlara denir ki kabr onunla müsennem olur.

s. (pl. رجوم) 1. Any missile used in pelting. 2. A shooting star. 3. A subject of doubt; a doubt; a guess, a surmise; a suspicion.

Varsayımla/zanla konuşmak, tahmin yürütmek, bilmediği şey için atıp tutmak, bilmediği bir şey hakkında konuşmak, gelecekten haber vermek.

اَلرَّجْمُ [er-recm] (râ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Katl eylemek ma’nâsınadır. Bu ma’nâ ve ma’ânî-i sâ’ire remy bi’l-hicâre ma’nâsından müteferra’dır; yukâlu: رَجَمَهُ رَجْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَتَلَهُ Ve bir adamın nâmûsuna bühtân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَهُ إِذَا قَذَفَهُ Ve gayb ma’nâsınadır; yukâlu: قَالَهُ رَجْمًا أَيْ غَيْبًا Ve zann ve gümân ma’nâsınadır; yukâlu: قَالَ ذَلِكَ رَجْمًا أَيْ ظَنًّا Ve dost ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ رَجْمُ فُلَانٍ أَيْ خَلِيلُهُ Ve nedîm ve musâhibe denir; yukâlu: هُوَ رَجْمُهُ أَيْ نَدِيمُهُ Ve la’n ve nefrîn ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَهُ رَجْمًا إِذَا لَعَنَهُ Ve sövmek ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَهُ إِذَا شَتَمَهُ Ve bir nesneyi külliyyen terk ve kat’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَ فُلَانًا إِذَا هَجَرَهُ Ve kovmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَهُ إِذَا طَرَدَهُ Ve bir adamı taşa tutmak, seng-sâr ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَهُ إِذَا رَمَاهُ بِالْحِجَارَةِ Ve رَجْمٌ [recm] Bir kimseye atılan taşın ismidir;cem’i رُجُومٌ [rucûm]dur. Kâle’ş-şârih ve fi’n-Nihâye ve fî hadîsi katâde: “خَلَقَ اللهُ هَذِهِ النُّجُومَ لِثَلَاثٍ زِينَةً لِلسَّمَاءِ وَرُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ وَعَلاَمَاتٍ يُهْتَدَى بِهَا” فَالرُّجُومُ جَمْعُ رَجْمٍ وَهُوَ مَا يُرْجَمُ بِهِ Burada رُجُوٌم [rucûm]dan murâd şihâblardır kevâkib merkezlerinde sâbit olup melâ’ike onların 'alev-i âteş gibi nûrundan ahz ve şeyâtîn üzere remy ederler. Ve رَجْمٌ [recm] Kabre taştan nişân ve 'alâmet nasb eylemek, ‘alâ-kavlin kabr üzere رِجَامٌ [ricâm] dediği taşlar vaz’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: رَجَمَ الْقَبْرَ رَجْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا عَلَّمَهُ أَوْ وَضَعَ عَلَيْهِ الرِّجَامِ Ve âteş gibi şiddetle yelmek ma’nâsınadır; yukâlu: جَاءَ يَرْجُمُ إِذَا مَرَّ وَهُوَ يَضْطَرِمُ فِي عَدْوِهِ Burada يَرْجُمُ lafzı sâkıt olan nüshalar sâkıttır.

iz. ar. 1. Taşlama, taşla vurma: recm-i şeyâtîn. 2. f. Müttehemi beline kadar toprağa gömüp taşlanmakla idam cezâsı.

Meteor. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; gök taşı, göktaşı.

(a. i.) : akan yıldız, meteor, (bkz. : şihâb).

(a. i. c. : rücûm) : 1) taşa tutma, taşlama. 2) birine atılan taş. 3) fık. suçluyu beline kadar toprağa gömüp taşlıyarak îdârn ptme. 4) lanetleme, söğme. 5) zan üzerine konuşma.

Taşlamak, lanetlemek, tahmin yürütmek, atıp tutmak, gelecekten haber vermek.

اَلرَّجَمُ [er-recem] (fethateynle) Kuyuya denir; بِئْرٌ [bi’r] ma’nâsına. Ve tennûra denir. Ve değirmi geniş yere denir, جَفْرَةٌ [cefret] ma’nâsına. Ve Ece’ nâm cebel kurbünde bir cebel adıdır. Ve kabre ve mezâra denir. Ve karındaşlara denir, ihvân ma’nâsına. Müfredi Kurâ’-ı Lugavî beyânı üzere رَجْمٌ [recm]dir râ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla ve fethiyle, lâkin bu gûne cem’ ve müfredin keyfiyyeti bize nâ-ma’lûmdur.