i. [fa. رف raf’dan.] 1. Duvara kâimen mıhlanmış tahta ki üzerine öteberi koymaya yarar: rafa koymak; rafın üzerinde istif etmek. 2. Dolabın katlarını teşkil eden tahtaların beheri, sıra: bu dolabın rafları eğretidir. 3. Öteberi konmak için bir iki veya üç dört sıralı eğreti ve açık dolap ki iki hâlka ile duvara asılır. fr. etagère.

اَلرَّافُ [er-râf] (حَالٌ [hâl] vezninde) Bâdeye denir, خَمْرٌ [hamr] ma’nâsına.

(from. A. رف reff) s. A shelf rn a cupboard.

اَلرَّافُّ [er-râff] (fâ’nın teşdîdiyle) Hizmet ve ri’âyet eden kimse; yukâlu: “مَا لَهُ حَافٌّ وَلَا رَافٌّ” Ya’nî “Onun için ne hizmet eder ve ne i’ânet eder kimse vardır.”