(a. s. rüchân’dan) : 1) geri dönen. 2) münâsebeti, ilgisi olan. (bkz. : âid, dâir). 3) gr. bir şahıstan kinaye olan zamir.

اَلرَّاجِعُ [er-râci’] ve اَلْمُرَاجِعُ [el-murâci’] (مُرَابِطٌ [murâbit] vezninde) Zevci vefât eylemekle pederi hânesine yâhûd ehl ve akribâsı yanına ‘avdet eylemiş hatuna denir, vasf-ı hâstır; yukâlu: إِمْرَأَةٌ رَاجِعٌ وَمُرَاجِعٌ إِذَا كَانَتْ قَدْ مَاتَ زَوْجُهَا وَرَجَعَتْ إِلَى أَهْلِهَا Ve رَاجِعٌ [râci’] Şol nâkaya ve kancık merkebe denir ki kuyruğunu kaldırıp ve fercinin kanatlarını büzüp kese kese tebevvül eder ola. Bunda dahi ric’at mutasavverdir ve onu görenler gebe zann ederler; yukâlu: نَاقَةٌ وَأَتَانٌ رَاجِعٌ إِذَا كَانَتْ تَشُولُ بِذَنَبِهَا وَتَجْمَعُ قُطْرَيْهَا وَتُوزِعُ بَوْلَهَا فَيُظَنُّ أَنَّ بِهَا حَمْلاً

a. (fem. راجعە) 1. That returns. 2. That pertains, or accrues to, that concerns.

اَلرَّاجِعُ [er-râci’] (cîm’in kesriyle) Şol dişi merkebdir yâhûd şol nâkadır ki kuyruğın kaldırıp fercinin iki cânibin cem’ edip def’aten tebevvül eylemeğin gören onu hâmile zann eyleye hâlâ ki hilâfı zuhûr eyleye. Ve رَاجِعٌ [râci’] Şol 'avrete dahi derler ki zevci vefât eyledikten sonra onu akribâsı yanına da’vet etmiş ola. Ve mutallaka olana رَاجِعٌ demezler, مَرْدُودَةٌ [merdûdet] derler.