Koruma, sorumluluk, zimmet, vicdan, himaye. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; koruma akdi, ekonomik yaptırım, borç, muhafaza, vicdanlılık, alacak, matlup, sığınacak yer, korunacak yer, mesuliyet, barınak, taahhüt, kefil, kefalet, teminat, garanti, anlaşma, sözleşme, eman, zorlama, dokunulmazlık.

اَلذِّمَّةُ [ez-zimmet] (zâl’ın kesriyle) 'Ahd ve emân ma’nâsınadır ki nakzı mûcib-i zemm olur; yukâlu: هُوَ ذِمَّتِي أَيْ لَهُ عَهْدٌ Ve kefâlet ma’nâsınadır; yukâlu: لَهُ عَلَيْهِ ذِمَّةٌ أَيْ كَفَالَةٌ Ve da’vet ta’âmına denir gerek ziyâfet ve gerek velîme olsun; yukâlu: حَضَرْنَا ذِمَّتَهُ وَهِيَ مَأْدُبَةُ الطَّعَامِ أَوِ الْعُرْسِ Ve kendiler ile 'ahd ve peymân olunmuş kavm ve cemâ’ate denir ki mahall-i zimmetlerdir; yukâlu: هُمْ ذِمَّةٌ أَيِ الْمُعَاهَدُونَ Şârih der ki fukahânın ثَبَتَ فِي ذِمَّتِي كَذَا kavlleri 'ahd ma’nâsındandır ki mahall-i iltizâm-ı 'ahdde isti’mâl ederler.

اَلذِّمَّةُ [ez-zimmet] (zâl’ın kesri ve mîm’in teşdîdiyle) 'Akd; yukâlu: هُمْ أَهْلُ الذِّمَّةِ أَيْ أَهْلٌ لِلْعَقْدِ Ve Ebû 'Ubeyd eyitti: ذِمَّةٌ [zimmet] emân ma’nâsınadır. Bu hadîs-i şerifte ki buyurulmuştur وَيَسْعَى بِذِمَّتِهِمْ أَدْنَاهُمْ