a. pl. of ذلقا اذلق،) 1. Very sharp, or sharply pointed. 2. (Letters) lingual or labial (م، ف، ب، ن ل، ر،).

اَلذَّلِقُ [ez-zelik] (zâl’ın fethi ve lâm’ın kesriyle) Keskin olan nesne. Ve ذَلِقٌ [zelik] Kezâlik sözü keskin ve fasîh olan kimseye derler; yukâlu: خَطِيبٌ ذَلِقٌ

اَلذَّلِيقُ [ez-zelîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلذُّلَقُ [ez-zulak] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلذُّلُقُ [ez-zuluk] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) Belîg ve fasîh ve sühan-rân olan lisâna vasf olur, ذَلْقٌ [zelk] gibi; yukâlu: لِسَانٌ ذَلِيقٌ وَذَلْقٌ كَمَا مَرَّ وَذُلَقٌ وَذُلُقٌ أَيْ حَدِيدٌ بَلِيغٌ بَيِّنُ الذَّلاَقَةِ وَالذَّلَقِ Ve ذَلِيقٌ [zelîk] Gâh olur ki sâhib-i lisâna dahi vasf olur; yukâlu: خَطِيبٌ ذَلِيقٌ وَعَقِيلَةٌ ذَلِيقَةٌ أَيْ فَصِيحٌ

a. (fem. ذلقە) 1. Sharp, sharp-pointed 2. (A tongue) fluent; eloquent, voluble or vituperative.

s. 1. The sharp edge or point of any implement, etc. 2. Sharpness of edge or point. 3. The slender, tapered part of an arrow, spear, etc.

اَلذَّلِيقُ [ez-zelîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلذُّلَقُ [ez-zulak] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلذُّلُقُ [ez-zuluk] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) Belîg ve fasîh ve sühan-rân olan lisâna vasf olur, ذَلْقٌ [zelk] gibi; yukâlu: لِسَانٌ ذَلِيقٌ وَذَلْقٌ كَمَا مَرَّ وَذُلَقٌ وَذُلُقٌ أَيْ حَدِيدٌ بَلِيغٌ بَيِّنُ الذَّلاَقَةِ وَالذَّلَقِ Ve ذَلِيقٌ [zelîk] Gâh olur ki sâhib-i lisâna dahi vasf olur; yukâlu: خَطِيبٌ ذَلِيقٌ وَعَقِيلَةٌ ذَلِيقَةٌ أَيْ فَصِيحٌ

اَلذَّلِيقُ [ez-zelîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلذُّلَقُ [ez-zulak] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلذُّلُقُ [ez-zuluk] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) Belîg ve fasîh ve sühan-rân olan lisâna vasf olur, ذَلْقٌ [zelk] gibi; yukâlu: لِسَانٌ ذَلِيقٌ وَذَلْقٌ كَمَا مَرَّ وَذُلَقٌ وَذُلُقٌ أَيْ حَدِيدٌ بَلِيغٌ بَيِّنُ الذَّلاَقَةِ وَالذَّلَقِ Ve ذَلِيقٌ [zelîk] Gâh olur ki sâhib-i lisâna dahi vasf olur; yukâlu: خَطِيبٌ ذَلِيقٌ وَعَقِيلَةٌ ذَلِيقَةٌ أَيْ فَصِيحٌ

اَلذَّلَقُ [ez-zelak] (fethateynle) Bir nesne keskinlenmek ve keskin olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلِقَ اللِّسَانُ وَالسِّنَانُ ذَلَقًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا ذَرَبَ Ve çerâg uyanıp aydınlık vermek ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ السِّرَاجُ إِذَا أَضَاءَ Ve keler kısmı kumsaldan merc ve mülâyim çepel yere çıkmak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ الضَّبُّ إِذَا خَرَجَ مِنْ خُشُونَةِ الرَّمْلِ إِلَى لِينِ الْمَاءِ Ve bir kimse susuzluktan ölümcül olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ فُلاَنٌ مِنَ الْعَطَشِ إِذَا أَشْرَفَ عَلَى الْمَوْتِ

اَلذَّلْقُ [ez-zelk] (خَلْقٌ [halk] vezninde) Bıçak makûlesini bileyip keskinletmek ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ السِّكِّينَ ذَلْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا حَدَّدَهُ Ve arıklatıp zebûn kılmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: ذَلَقَ السَّمُومُ أَوِ الصَّوْمُ فُلاَنًا إِذَا أَضْعَفَهُ Ve kuş sağnamak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ الطَّائِرُ إِذَا زَرَقَ Ve lisân belîg ve sühan-rân olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَلَقَ اللِّسَانُ إِذَا كَانَ ذَلِيقًا Ve ذَلْقٌ [zelk] vasf olur, ke-mâ se-yuzkeru fî اَلطَّلْق Ve ذَلْقٌ [zelk] Her şeyin keskin olan yerine denir, ke-mâ se-yecî’u; ذَلْقَةٌ [zelkat] dahi denir ve bunda fethateynle de lügattir.

vn. & s. 1. A being sharp or pointed. 2. As ذلافت , q. v.