اَلْخَلِيَّةُ [el-haliyyet] (hâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Şol nâkadır ki ayağının bağı çözülüp salıverile. Ve nisâ tâ’ifesine “أَنْتِ خَلِيَّةٌ” dedikleri talâktan kinâyettir, ma’nâ-yı mezkûrdan ahz olunmak üzere. Ve خَلِيَّةٌ [haliyyet] Şol nâkaya dahi derler ki âhar nâka ile veled-i vâhid üzerine yakılmış ola bir haysiyyetle ki onu ikisi dahi emzire; kaçan biri emzirse ehl-i beyt olanlar o birisin sağmak için hâlî bulalar. Ve خَلِيَّةٌ [haliyyet] Büyük gemiye dahi derler, sefîne-i 'azîme ma’nâsına. Ve خَلِيَّةٌ [haliyyet] Arı kovanına dahi derler, بَيْتُ النَّخْلِ [beytu’n-nahl] ma’nâsına.