(a. i. c. : hatarât) : tehlike.

iz. ar. Tehlike, muhâtara, emniyetsizlik; pür-hatar = tehlikesi çok, tehlikeli.

اَلْهُتْرُ [el-hutr] (hâ’nın zammıyla) Pîrlikten yâhûd bir 'illet yâ hüzn ve keder makûlesi 'ârızadan nâşî 'akl ve şu’ûra 'ârız olan zevâl ve ihtilâle denir ki ismdir; yukâlu: عَرَضَ لَهُ الْهُتْرُ وَهُوَ ذَهَابُ الْعَقْلِ مِنْ كِبَرٍ أَوْ مَرَضِ أَوْ حُزْنٍ

v. n. 1. A raising and poising a stone, etc. 2. An upraising the right fore-finger in declaring the unity of God.

s. 1. (pl. اخطار) Danger, peril, hazard. 2. A bet, wager, stake; also, a prize. 3. A share, a portion, a lot. 4. Eminence, dignity. 5. An equal, a peer, a fellow. 6. A suggestion to the mind, by Satan. 7. A thing concerning the acquiring of which there is risk of disappointment; as, a fish yet un-caught, etc.

اَلْخَطَرُ [el-hatar] (fethateynle) Helâka müşrif olmak. Ve خَطَرٌ [hatar] Kezâlik ödüle derler ki yarış mahallinde her kim geçerse ona verilir. Ve خَطَرٌ [hatar] Kadr ve menzileye dahi derler. Ve misle dahi derler; yukâlu: هَذَا خَطَرٌ لِهَذَا أَيْ مِثْلٌ لَهُ فِي الْقَدْرِ

اَلْخَطْرُ [el-hatr] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) ve اَلْخَطَرَانِ [el-hatarân] (fethateynle) Deve kuyruğun merreten ba’de uhrâ kaldırıp uyluğuna vurmak; yukâlu: خَطَرَ الْبَعِيرُ بِذَنَبِهِ يَخْطُرُ خَطَرًا وَخَطَرَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve gönder titreyip hareket etmeğe dahi derler; yukâlu: خَطَرَ الرُّمْحُ يَخْطُرُ أَيِ اهْتَزَّ Ve إِهْتِزَازٌ [ihtizâz] zâ’eyn-i mu’cemeteynle titremektir. Ve خَطَرَانٌ [hatarân] Yürürken salınmağa derler. Ve خَطَرَانُ الدَّهْرِ [hatarânu’d-dehr] Zamânenin musîbetleri ve âfetleridir; yukâlu: خَطَرَ الدَّهْرُ خَطَرَانَهُ كَمَا يُقَالُ ضَرَبَ ضَرَبَانَهُ

اَلْخِطْرُ [el-hitr] (hâ’nın kesri ve tâ’nın sükûnuyla) Bir ottur ki onunla hidâb olunup ya’nî kınâ gibi isti’mâl olunur, a’zâ boyamada ve lâkin kesîrü’l-mâ’dır. Ve kesret-i mâ’ile iştihârı olduğu için, suyu çok olan süte dahi خِطْرٌ [hitr] derler. Ve خِطْرٌ [hitr] Çokluk deveye dahi derler.