اَلْحِرَاقُ [el-hirâk] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bu dahi her nesneyi ifsâd ve tebâh eder olan adama denir. Ve aşı kalemine denir. Ve şol âteşe denir ki düşüp uğradığı nesneden eser komaz ola; yukâlu: نَارٌ حِرَاقٌ إِذَا كَانَتْ لاَ تُبْقِي شَيْئًا Ve bir nesneyi zor ve şiddetle atmağa denir; yukâlu: رَمْيٌ حِرَاقٌ أَيْ شَدِيدٌ

اَلْخُرْقُ [el-hurk] (hâ’nın zammıyla) Gılzat ve huşûnet ma’nâsınadır ki rıfk ve mülâyemet mukâbilidir, خَرَقٌ [harak] gibi ki fethateynledir; yukâlu: فِيهِ خُرْقٌ وَخَرَقٌ أَيْ خِلاَفُ رِفْقٍ Ve bir işi güzel beceremeyip fenâ’ ve nâ-dürüst eder olmağa denir. Ve hemecliğe ve çolpalığa ve humk ve belâhate denir; خُرْقَةٌ [hurkat] dahi denir hâ’yla; yukâlu: فِيهِ خُرْقٌ وَخُرْقَةٌ أَيْ حُمْقٌ Ve خُرْقٌ [hurk] أَخْرَقُ [ahrak] ve خَرْقَاءُ [harkâ’] kelimelerinden cem’ olur.

Beceriksizlik, aptallık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hantallık.

اَلْحَارُوقُ [el-hârûk] Nisvâna mahsûs vasf-ı mahmûddur ki ferci dar olup şehvet-engîz olmakla mücâma’atı lezîz olan hatuna denir.

Kabiliyetsiz, beceriksiz.

Paramparça etmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yırtmak, delmek, kırmak, yarmak, içine işlemek, parçalamak, koparmak, delip geçmek, ihlal etmek, çok hırpalamak, delik açmak, riayet etmemek, çekip koparmak, nüfuz etmek, kanuna uymamak, parçalanmak, sırrını anlamak, saygısızlık etmek, içyüzüne vakıf olmak, bozmak, etkilemek, kirletmek, tesir etmek, nakzetmek, tecavüz etmek, ırza geçmek.

(a. i. hırka’nın c.). : (bkz hırka).

(a. i.) : 1) yarıp yırtma, yırtılma. 2) su akacak yarık, ark.

Yırtmak, delmek, delip geçmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; (ülkeyi) bir baştan bir başa geçmek, (kanunu, kuralı) çiğnemek, (yemini, adağı) bozmak, tuhaf olmak, acayip olmak, aykırı olmak, kırmak, yarmak, içine işlemek, parçalamak, koparmak, ihlal etmek, çok hırpalamak, delik açmak, riayet etmemek, çekip koparmak, nüfuz etmek, kanuna uymamak, parçalanmak, sırrını anlamak, saygısızlık etmek, içyüzüne vakıf olmak, bozmak, etkilemek, kirletmek, tesir etmek, nakzetmek, tecavüz etmek, ırza geçmek.

iz. ar. Yarma, yırtma. n.