اَلْخَدَرُ [el-hader] (fethateynle) Bir nesneye fütûr gelmek ve uyuşmak; yukâlu: خَدِرَتْ رِجْلِي وَخَدِرَتْ عِظَامِي Ya’nî kaçan ayak uyuşa ve kemiklere fütûr gele böyle derler. Ve yağmura dahi خَدَرٌ [hader] derler.

اَلْخَدِرُ [el-hadir] (hâ’nın fethi ve dâl’ın kesriyle) Şol gündür ki onda yağmur sepmiş ola.

اَلْخُضْرَةُ [el-hudret] (hâ’nın zammı ve dâd-ı mu’cemenin sükûnuyla) Levn-i ma’rûfa denir ki Fârisîde sebz ve Türkîde yeşil ta’bîr olunur. Cem’i خُضَرٌ [hudar] gelir, صُرَدٌ [surad] vezninde ve خُضْرٌ [hudr] gelir hâ’nın zammı ve dâd’ın sükûnuyla. Ve خُضْرَةٌ [hudret] At kısmında siyâhla karışık bozluktur ki gökçül olur, mora karîb bir levndir, Türkîde konur ta’bîr olunur; yukâlu: لَوْنُ الْفَرَسِ خُضْرَةٌ أَيْ غُبْرَةٌ خَالَطَتْهَا دُهْمَةٌ Ve خُضْرَةٌ [hudret] Terliğe ve tâzeliğe ıtlâk olunur; yukâlu: غُصْنٌ فِيهِ خُضْرَةٌ أَيْ نُعُومَةٌ Ve خُضْرٌ [hudr] أَخْضَرُ [ahdar] kelimesinden cem’ olur ki yeşil nesneye denir ve o münâsebetle hısb ve rehâsı olan nesneye ıtlâk olunur ve minhu yukâlu: هُمْ خُضْرُ الْمَنَاكِبِ أَيْ فِي خِصْبٍ عَظِيمٍ

s. (pl. خدور, اخدار) 1. A curtain or screen used as a partition in a tent or room. 2. An awning and curtains over a litter. 3. The darkness of night. 4. A lurking-place of a beast.

vn. 1. A being or becoming torpid, benumbed; torpidity, torpor, numbness. 2. An eye’s being feeble of sight; dimness. 3. A being slothful or languid; sloth; languor.

اَلْهِدْرُ [el-hidr] (hâ’nın kesriyle) Sakîl ve girân-cân adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هِدْرٌ أَيْ ثَقِيلٌ

(a. i.) : 1) perde, hâil. 2) manî.

(a. i.) : uyuşma.

iz. ar. tıb. Bir uzvun uyuşması: خدر البنان haderu’l-benân = parmak uçlarının uyuşması; hader-i umûmî = bütün bedene ârız olan uyuşma hâli.

a. (fem. خدرە) 1. Torpid, benumbed. 2. Feeble of sight; dim (eye). 3. Slothful; languid.