s. 1. (pl. اخوال , fem. خالە) A maternal uncle, one’s mother’s brother. 2. (pl. خیلان) A mole on the body.

a. & s. 1. One who, in a prayer, specializes a particular person. 2. More or less cellular or porous, reticulated, expanded or spongy of texture. 3. Weak and deficient in courage. 4. Poor and needy.

من …siz olmak, من …den mahrum kalmak, من …den yoksun, من noksan, من eksik, boş, kullanılabilir, meşgul olmayan.

s. 1. A mole on the face or body. 2. A pimple or small tumor. 3. A dot on a die. 4. A spot, speck, speckle; a freckle. 5. (mystics) The centre of the divine unity, which is the beginning and end of all things; also, a spot of disobedience or perversity in an otherwise spotless character; also, the centre of the soul; also, Muhammed; also, a point of good in an otherwise bad character.

B-e dostça davranmak.

Sanmak, zannetmek, varsaymak, farz etmek, kurmak, doğru olduğunu kabul etmek, tasavvur etmek, düşünmek, tahmin etmek, var olduğunu kabul etmek.

Boş, من muaf. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; من …sız, serbest, yoksun, mahrum, hali, ıssız, münhal, manasız, faydasız, kullanılmayan, hayırsız, hükümsüz, geçen, geçmiş, eski.

(f. a. i.) : vücutta husule gelen ben, nokta.

Dayı. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; ben, insan vücudunda leke, kendinde hayır görülen, vücuttaki ben, eskiden güzellik için vücuda yapıştırılan siyah ipek parçası, üzerinde tüy biten siyah ben, kibir, övünme.

iz. ar. cm. ahvâl. 1. Oluş, bulunuş, sûret, hey’et, keyfiyet: ne hâldesiniz? kendisini fenâ bir hâlde gördüm; onun hâlini gözünüzün önüne getirin; o binânın o vakitki hâliyle şimdiki hâli arasında çok fark vardır. 2. Şimdiki zaman, vakt-i hâzır, mâzî ile istikbâl arası: istikbâli hâle fedâ etmemeli. 3. Mecâl, kuvvet, tâkat: hâlim kalmadı, bîçârenin ayakta duracak hâli yoktur. 4. Müşkilât, sıkıntı, gâile: bu işi görünceye kadar başıma hâl geldi. 5. Sûfiyyûnun muvakkaten mazhar oldukları cezbe: vecd ve hâl sâhibi. 6. Dert, keder, elem: herkesin hâlini bir Allah bilir. 7. d. (Sarf-ı Türkîde) ahvâl-i ismin beheri: mücerred, mef‘ûlü- bih hâli. 8. (kezâ sarf-ı Türkîde) zamân-ı hâzırda cereyân etmekte olan hadese delâlet eden fiil sîgası: geliyor, gidiyor gibi. 9. (nahv-i Arabî’de) ederek manasını beyân eden sıfat ki mensûb okunur: جائنى زيد راجلا = câenî zeydun râcilen (=Zeyd bana yürüyerek geldi) gibi.