a. 1. Brave, courageous. 2. Firm, determined.

a. pl. of احمس 1. Brave. 2. Firm, determined.

اَلْخَمْشُ [el-hamş] (hâ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Yüzü tırmalamak ma’nâsınadır; yukâlu: خَمَشَ وَجْهَهُ خَمْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا خَدَشَهُ Şârih Esâs’tan veche mahsûs olduğunu tansîs eylemiştir. Ve çehreye şamar vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَمَشَ وَجْهَهُ إِذَا لَطَمَهُ Ve vurmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: خَمَشَهُ إِذَا ضَرَبَهُ Ve a’zâdan bir 'uzv kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَمَشَ فُلاَنًا إِذَا قَطَعَ عُضْوًا مِنْهُ

s. vn. A being brave or firm; bravery, courage; determination, unflinching perseverance.

اَلْحَمَشُ [el-hameş] (fethateynle) ve اَلْحَمْشَةُ [el-hamşet] (hâ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Darılmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَمِشَ الرَّجُلُ حَمَشًا وَحَمْشَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غَضِبَ Ve şerr ve kerîhe şiddetlenmek ma’nâsınadır; yukâlu: حَمِشَ الشَّرُّ إِذَا اشْتَدَّ Ve حَمْشٌ [hamş] (hâ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) ve حَمَشٌ [hameş] (fethateynle) Bir adam ince bacaklı olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَمِشَ الرَّجُلُ حَمْشًا وَحَمَشًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا صَارَ دَقِيقَ السَّاقَيْنِ

اَلْهَامِشُ [el-hâmiş] (mîm’in kesriyle) Kitâb kenârına denir. Ve bu müvelleddir, cem’ yâhûd iksâr-ı kelâm ma’nâsından me’hûzdur; tekûlu: كَتَبْتُهُ بِهَامِشِ الْكِتَابِ أَيْ حَاشِيَتِهِ

Cesaretlendirmek, azmettirmek, tahrik etmek, coşturmak, kızartmak, kavurmak, gayrete getirmek, fanatik yapmak.

Gayretli, tutucu, fanatik.

Şevkle çalışmak, çoşkulu olmak, aşırı gayretli olmak.

اَلْخُمْسُ [el-hums] (hâ’nın zammıyla) ve اَلْخُمُسُ [el-humus] (zammeteynle) Beşte bire denir, penç yek ma’nâsına; yukâlu: أَخَذَ خُمُسَ أَمْوَالِهِمْ وَخُمُسَهَا أَيْ جُزْءًا مِنْ خَمْسَةٍ