(a. i.) : 1) saklama. 2) ezberleme. Taht-el-hıfz : muhafaza altında, polis veya jandarma ile.

iz. ar. 1. Saklama, koruma: bu kitabı iyi hıfzediniz; bu kağıdın evrâkta hıfzı iktizâ eder. 2. Himâye, sıyânet, muhâfaza: Allah hıfzeyleye. 3. Hâtırda tutma, unutmama: bu sözü hıfzediniz. 4. Kur’an-ı Kerîm’in ezber öğrenilmesi: hıfza çalışıyor.

اَلْحِفْظُ [el-hifz] (hâ’nın kesriyle) Saklamak ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الشَّيْءَ حِفْظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَرَسَهُ Ve ezber eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْقُرْآنَ إِذَا اسْتَظْهَرَهُ Ve bir nesneyi görüp gözetmek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْمَالَ إِذَا رَعَاهُ Ve حِفْظٌ [hifz] Gâfil olmayıp tenebbüh ve tabassur üzere olmayan ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ الْحِفْظِ أَيْ لَهُ قِلَّةُ غَفْلَةٍ

اَلْحِفْظُ [el-hifz] (hâ’nın kesriyle) Saklamak ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الشَّيْءَ حِفْظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَرَسَهُ Ve ezber eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْقُرْآنَ إِذَا اسْتَظْهَرَهُ Ve bir nesneyi görüp gözetmek ma’nâsınadır; yukâlu: حَفِظَ الْمَالَ إِذَا رَعَاهُ Ve حِفْظٌ [hifz] Gâfil olmayıp tenebbüh ve tabassur üzere olmayan ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ الْحِفْظِ أَيْ لَهُ قِلَّةُ غَفْلَةٍ

s. 1. Heed, attention, observation, care. 2. Memory.

vn. 1. A keeping, a keeping hold of. 2. A guarding, protecting, preserving. 3. A respecting, observing a duty or promise. 4. A committing to memory; especially, a committing to memory the Our’an. 5. A bearing in mind, a remembering.

اَلْحِفْظُ [el-hifz] (hâ’nın kesri ve fâ’nın sükûnuyla) Saklamak; tekûlu: حَفِظْتُ الشَّيْءَ حِفْظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَرَسْتَهُ Ve ezber etmek ma’nâsına dahi gelir; tekûlu: حَفِظْتُ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَظْهَرْتَهُ Ve إِسْتِظْهَارٌ [istizhâr] zahr-ı kalbden okumağa derler.