اَلْهَذُّ [el-hezz] (hâ’nın fethi ve zâl’ın teşdîdiyle) ve اَلْهَذَذُ [el-hezez] (fethateynle) ve اَلْهُذَاذُ [el-huzâz] (hâ’nın zammıyla) Bir nesneyi çabuk kesmek, 'alâ-kavlin her nesneyi kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: هَذَّهُ هَذًّا وَهَذَذًا وَهُذَاذًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهُ سَرِيعًا أَوْ هُوَ قَطْعُ كُلِّ شَيْءٍ Ve çabuk çabuk okumak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هَذَّ الْقُرْآنَ إِذَا أَسْرَعَ فِي قِرَاءَتِهِ

s. See حضض .

اَلْحُظُظُ [el-huzuz] (zammeteynle) ve اَلْحُظَظُ [el-huzaz] (hâ’nın zammı ve zâ’nın fethiyle) Bunlar lügatlerdir, حُضَضٌ [hudud]la حُضَظٌ [hudaz]da, devâ ma’nâsına. اَلْحُضَظُ [el-hudaz] hâ’nın zammı ve dâd’ın fethiyle kezâlik devâ ma’nâsınadır, Ebû ‘Ubeyd rivâyeti üzere, lâkin bu dâd ile zâ beynini cem’ olur.

حظظ

{حظ}: نصيب.