اَلْهَادِرُ [el-hâdir] هَدْرٌ [hedr] gibi sâkıt ve bî-i’tibâr olan şey’e denir; yukâlu: شَيْءٌ هَدْرٌ وَهَادِرٌ أَيْ سَاقِطٌ Ve şol süte denir ki üstü koyu ve altı yufka ola. Bu hâlet ekşidikten sonra olur; yukâlu: لَبَنٌ هَادِرٌ إِذَا صَارَ قَدْ خَثُرَ أَعْلاَهُ وَأَسْفَلُهُ رَقِيقٌ

اَلْحَدَرُ [el-hader] (fethateynle) ve اَلْحَدُورُ [el-hadûr] (قَبُولٌ [kabûl] vezninde) ve اَلْأُحْدُورُ [el-uhdûr] (أُسْلُوبٌ [uslûb] vezninde) ve اَلْحَدْرَاءُ [el-hadrâ’] (صَحْرَاءُ [sahrâ’] vezninde) ve اَلْحَادُورُ [el-hâdûr] Akıntılı iniş ve engebe yere denir, Fârisîde neşîb denir. Ve حَدْرٌ [hadr] Göz yaşı su gibi inip akmak ma’nâsına masdar olur; yukâlu: حَدَرَ الدَّمْعُ حَدْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا سَالَ

Amade, hazır.

اَلْخَضَارُ [el-hadâr] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Şol süte denir ki su karıştırılmakla suyu sütünden çok ola. Ve en evvel biten sebzeye denir.

iz. ar. 1. Köy ve kasabada evde sâkin olanların hâli, göçebeliğin aksi. 2. Sefer ve harbin aksi, sulh, âsâyiş, istirâhat zamanı: vakt-i hazarda yüz bin asker beslenip, vakt-ı seferde üç yüz bine iblâğ olunur; hâl-i hazar = sulh ve âsâyiş hâli.

Yerleşim bölgesi, yerli nüfus. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; şehirleşme, kentleşme, yerli nüfus x göçebe karşıtı, şehirler ve köyler, yerleşik nüfus, şehirler ve köylerde yaşayanlar.

Hazırlamak, yerleşik hayata geçirmek, getirmek, medenileştirmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; edinmek, uygarlaştırmak, yerleştirmek, düzenlemek, hasıl etmek, donatmak, uygar seviyeye çıkarmak, sevketmek, aydınlatmak, hazır hale getirmek, tedarik etmek, ilaç vb.ni hazırlamak, alıp getirmek, hazırlanmak, dersi hazırlamak.

(a. i.) : 1) sabit meskeni olanların oturdukları memleket. 2) barış ve güven. [Hazerde : barış ve güven zamanında].

من الى) gitmek, (bir yere) gelmiş olmak, hazır olmak, huzuruna varmak, (derneğe) devam etmek, aklında olmak, (مَجْلِسًا toplantı e) katılmak, _(حَضَارَة) yerleşik hayat sürmek, gelmek, vasıl olmak, yaklaşmak, varmak, ulaşmak, yetişmek, iştirak etmek, katılmak, huzuruna çıkmak, devam etmek, yerleşmek, yerleşik hayata geçmek.

f. ar. [حضور huzûr’dan mâzî müfred, müzekker gâib olup yalnız şu tabirde müstameldir.] mâ-hazar = hazır bulunan şey, hazır ve elde ne varsa, ne bulunduysa.