اَلْخَرَمُ [el-harem] (fethateynle) Bir adamın burnunun direği yirilmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَرِمَ الرَّجُلُ خَرَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَخَرَّمَتْ وَتَرَةُ أَنْفِهِ

اَلْحَرَمُ [el-harem] (fethateynle) ve اَلْحَرَامُ [el-harâm] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Bu dahi bir nesne bir kimseden memnû’ olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَرِمَتِ الصَّلَاةُ عَلَى الْحَائِضِ وَحَرِمَ السَّحُورُ عَلَى الصَّائِمِ حَرَمًا وَحَرَامًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا امْتَنَعَ فِعْلَهَا Ve حَرَمٌ [harem] (fethateynle) Mutlak zikr olundukta murâd harem-i Mekke-i mükerreme’dir ki haremullâh ve harem-i Resûlullâh’tır, ‘aleyhi’s-salâtu ve’s-selâmdır. Ve bu حِلٌّ [hill] mukâbilidir ki mevâzi’-i ma’rûfe-i muhaddedenin hâricî حِلٌّ [hill] ve dâhili حَرَمٌ [harem]dir, niçe ef’âl onda memnû’ ve mahzûrdur. Ve ona مُحَرَّمٌ [muharrem] dahi ıtlâk olunur. Ve tesniye sîgasıyla حَرَمَانِ [haremân] Mekke-i mükerreme ile Medîne-i münevvere’ye ıtlâk olunur. Ve حَرَمٌ [harem] lafzının cem’i أَحْرَامٌ [ahrâm]dır. Ve حَرَمُ الرَّجُلِ [haremu’r-recul] حَرِيمٌ [harîm] ma’nâsınadır; ke-mâ se-yuzkeru. Ve حَرَمٌ [harem] Masdar olur; bir adam kumar oyununda hemîşe maglûb olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَرِمَ فُلَانٌ حَرَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا قُمِرَ وَلَمْ يَقْمُرْ هُوَ Ve önegülük ve yanazlık eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: حَرِمَ فِيهِ إِذَا لَجَّ وَمَحَكَ Ve Ebu’l-harem muhaddisînden bir cemâ’attir.

Aforoz. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; aleni boykot.

iz. ar. 1. Duhûlü herkese mesâğ olmayan muazzez ve muhterem yer; Harem-ı Şerîf = Ka‘be-i Şerîf’e ve civarları. 2. İslam evlerinin kadınlara mahsus dâiresi: haremdedir; hareme girdi. mukâbili selâmlık. 3. Zevce, halîle: haremi kendisinden yaşlıdır; iki haremi vardır.

من yoksun bırakmak, من vermez olmak.

Haram, yasak, tabu, kutsal, zevce, eş, kutsal yer.

على yasaklamak, kutsamak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; من karşı) bağışıklık kazandırmak, haram olduğunu ifade etmek, yasak olduğunu ifade etmek, haram etmek, yoksun bırakmak, mahrum etmek, menetmek, tabulaştırmak, bağışıklık kazandırmak, men etmek, haram kılmak, eser vb.nin yayınlanmasını yasaklamak, kanuna aykırı olduğunu ifade etmek.

(a. i.) : 1) herkesin girmesine müsâade edilmiyen, saygıdeğer ve kutsal yer. 2) Hac zamanında ihrama girilen yerden îtibâren Kabe’ye doğru olan kısım, [aksi “Hill” dir]. Şeyh-ül-harem : Medîne şehri ve civarının muhafızı [Osmanlı İmparatorluğunda].

Zevce, eş, kutsal yer, mabet. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; karı, ibadethane, harem, hanım, refika, girilmesi yasak oda, yasak, kutsal nesne, tabu.

U , حَرِمَ a (حَرَام) (b-e) عَلى yasak(lanmış) olmak.