اَلْجِرْمُ [el-cirm] (cîm’in kesriyle) Cesed ve ten ma’nâsınadır;cem’i أَجْرَامٌ [ecrâm] ve جُرُومٌ [curûm] ve جُرُمٌ [curum] gelir zammeteynle. Şârih der ki cemâdâtta isti’mâli gâlibdir. Ve جِرْمٌ [cirm] Boğaza denir, حَلْقٌ [halk] ma’nâsına. Ve savt ve âvâzâ denir, 'alâ-kavlin savtın bülend olmasından 'ibârettir; yukâlu: لَهُ جِرْمُ الصَّوْتِ أَيْ جَهَارَتُهُ Ve renk ve levn ma’nâsınadır.

اَلْجُرْمُ [el-curm] (cîm’in zammıyla) Günâha denir;cem’i أَجْرَامٌ [ecrâm] ve جُرُومٌ [curûm] gelir; yukâlu: مَا لَهُ جُرْمٌ أَيْ ذَنْبٌ

iz. ar. [bunun cem‘i makamında cerîme’nin cem‘i olan “cerâim” kullanılır.] Kabahat, günah, suç: benim cürmüm ne idi ki bu kadar çekiyorum? || hk. Kanun-ı cezânın emrettiğini yapmamak ve nehyettiğini yapmak sûretiyle edilen hareket ki, cinâyet, cünha, kabahate münkasımdır.

اَلْجَرْمُ [el-cerm] (cîm’in fethi ve râ’nın sükûnuyla) Kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَهُ جَرْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهُ Ve جَرْمٌ [cerm] ve جَرَامٌ [cerâm] (سَحَابٌ [sehâb] ve كِتَابٌ [kitâb] veznlerinde) Hâssaten hurmâ yemişini kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ النَّخْلَ جَرْمًا وَجَرَامًا وَجِرَامًا إِذَا صَرَمَهُ Ve hurmâ ağacının üzerinde olan hurmâları rutab iken resîde oldukta ne mikdâra bâlig olur diye tahmîn eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ النَّخْلَ إِذَا خَرَصَهُ Ve günâh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ الرَّجُلُ إِذَا أَذْنَبَ Ve kesb ü kâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ لِأَهْلِهِ إِذَا كَسَبَ Ve bir adama cinâyet eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ عَلَيْهِمْ وَإِلَيْهِمْ جَرِيمَةً إِذَا جَنَى جِنَايَةً Ve koyunun yününü kırkmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَرَمَ الشَّاةَ إِذَا جَزَّهَا Ve جَرْمٌ [cerm] Issıya denir. Ve bu germ-i Fârisî mu’arrebidir; tekûlu: يَوْمُنَا هَذَا جَرْمٌ أَيْ حَارٌّ Ve havâsı be-gâyet ıssı olan arza denir. Ve ehl-i Yemen lügatında bir gûne kayığa denir;cem’i جُرُومٌ [curûm]dur, zâhiren Nîl-i Mısr’da جَرْمٌ [cerm] dedikleri büyücek kayık olacaktır. Ve جَرْمٌ [Cerm] tayyi’ kabîlesinden bir batn ismidir. Ve Cerm b. Zebbân, kudâ’a kabîlesinden bir batndır.

iz. ar. Ayrılma, infikâk. [yalnız kullanılmayıp “لا lâ” ile beraber isti‘mâl olunur:] لاجرم lâ-cerem = şüphesiz, elbette, mutlaka.

iz. ar. cm. ecrâm. [cim’in zammıyla kıraatı galattır.] 1. Gayr-i zî-rûh cisim; فلكيه اجرام ecrâm-ı felekiyye, اجرام سمائيه ecrâm-ı semaiye = gökte sevâbit ve seyyârât ve peykler vesâir ecsâm. 2. Büyüklük, hacm: cirmi ne kadardır?

(a. i. c. : ecrâm) : cisim, hacim, oylum.

(a. i. c. : cürüm) : 1) bir çeşit Arap kayığı. 2) kesme. 3) koyun kırkma. 4) günâh işleme.

(a. i. c. : cürüm. cerâim) : suç.

اَلْجَرَمُ [el-cerem] (fethateynle) Hurmâ kesilirken yere düşenleri ekl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَرِمَ الرَّجُلُ جَرَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَ يَأْكُلُ جُرَامَةَ النَّخْلِ