vn. 1. A cutting off. 2. A mutilating by cutting off a part of the body. 3. A carrying off, killing cattle, etc. 4. (prosody) A cutting out the syllables عولا from the foot مفعولات mef‘ûlâtu, which then becomes مفت meftu, (pronounced meft) technically represented by فعل fa‘l.

اَلْجَدْعُ [el-ced’] (cîm’in fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Burun kesmek. Ve kulak ve dudak ve el kesmeğe dahi ıtlâk olunur; tekûlu minhu: جَدَعْتُهُ Ve جَدْعٌ [ced’] Zindâna komağa ve men’ etmeğe dahi derler; tekûlu: جَدَعْتُهُ إِذَا سَجَنْتَهُ وَحَبَسْتَهُ Ve zâl-ı mu’ceme ile dahi bu ma’nâda lügattır.

Yiğit, genç erkek, delikanlı.

اَلْجَدَاعُ [el-cedâ’] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) ve جَدَاعِ [cedâ’i] (قَطَامِ [katâmi] vezninde) Şol kıtlık ve kurak seneye denir ki devâbb ve mevâşîyi kırıp ihlâk eyleye; yukâlu: أَحْجَفَتْ بِالْمَالِ الْجُدَاعُ وَجَدَاعِ أَيِ السَّنَةُ الشَّدِيدَةُ تَجْدَعُ بِالْمَالِ

iz. ar. cra. Burun ve kulak gibi bir uzvun kat‘ı.

(uzvu i) kesmek, cılız olmak, sıska olmak.

Organın alınması, uzvun kesilmesi. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; sakatlama, bozma.

(a. i.) : birinin, burun, kulak, dudak, el veya ayağını kesme.

(uzvu i) kesmek, zindana koymak, hapsetmek.

اَلْجَدْعُ [el-ced’] (صَدْعٌ [sad’] vezninde) Bir kimseyi zindâna koyup habs eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَدَعَهُ جَدْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا حَبَسَهُ وَسَجَنَهُ Ve bir adamın burnunu yâhûd kulağını yâ elini yâ dudağını kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: جَدَعَ فُلاَنًا إِذَا قَطَعَ أَنْفَهُ أَوْ أُذُنَهُ أَوْ يَدَهُ أَوْ شَفَتَهُ Şârih der ki kat’-ı enfte hâstır, sâ’irleri tecevvüzdür ve yukâlu: جَدَعَ أَنْفَهُ أَوْ أُذُنَهُ Ve çocuğu bed gıdâ ile beslemek ma’nâsına müsta’meldir ki radâ’dan ve salâhtan munkatı’ olur; yukâlu: جَدَعَتِ الصَّبِيَّ أُمُّهُ إِذَا أَسَاءَتْ غِذَاءَهُ Ve tekûlu’l-‘Arab: جَدْعًا لَهُ أَيْ أَلْزَمَهُ اللهُ الْجَدْعَ Ya’nî beddu’â mevki’inde جَدْعًا لَهُ derler ki “Hak ta’âlâ onu dâ’imâ hayrdan maktû’ ve nâkıs ve ma’yûb eylesin demektir.” Fi’li lâzımu’l-izmârdır.