اَلْجَحْدُ [el-cahd] (cîm’in fethi ve hâ’nın sükûnuyla) ve اَلْجُحُودُ [el-cuhûd] (zammeteynle) Bir nesneyi bilirken inkâr etmek; yukâlu: جَحَدَ حَقَّهُ وَبِحَقِّهِ جَحْدًا وَجُحُودًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve جَحْدٌ [cahd] Kıllet-i hayra da derler. Ve nebât kalîl olup uzamamağa dahi derler; yukâlu: جَحَدَ النَّبْتُ إِذَا قَلَّ وَلَمْ يَطُلْ

اَلْجَحَدُ [el-cehad] (bi’l-fethateyn) Kezâlik; yukâlu: نَكَدًا لَهُ وَجَحَدًا

اَلْجَهِيضُ [el-cehîd] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْجَهِضُ [el-cehid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Nâ-tamâm düşmüş olan çocuğa ve yavruya denir, 'alâ-kavlin hilkati tamâm olup bedenine cân gelmiş düşüğe denir ki yaşamaya; yukâlu: جَاءَتْ بِالْجَهِيضِ وَالْجَهِضِ أَيْ بِالْوَلَدِ السَّقْطِ أَوْ مَا تَمَّ خَلْقُهُ وَنُفِخَ فِيهِ رُوحُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَعِيشَ

vn. A denying, negativing.

s. 1. A decisive denial; especially, when deliberately false. 2. Utter worthlessness or uselessness, either from poverty or avarice.

اَلْجَهَادُ [el-cehâd] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Şol pek yere denir ki onda aslâ nebât eseri olmaya; yukâlu: أَرْضٌ جَهَادٌ أَيْ صُلْبَةٌ لاَ نَبَاتَ بِهَا O yere Türkîde por ta’bîr olunur. Ve جَهَادٌ [cehâd] Misvâk ağacının yemişine denir.

iz. ar. İnkâr, bir şeyi bilmediğini beyân ve dava ediş.

(a. i.) : bile bile inkâr etme.

اَلْجَحْدُ [el-cahd] (cîm’in fethi ve hâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve اَلْجُحُودُ [el-cuhûd] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Bir nesneyi bilir iken inkâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَحَدَهُ حَقَّهُ وَبِحَقِّهِ جَحْدًا وَجُحُودًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَنْكَرَهُ مَعَ عِلْمِهِ Yehûd tâ’ifesine جُحُودٌ [Cuhûd] ıtlâkı nübüvvet-i risâlet-penâhı bilerek inkâr ettiklerine mebnîdir. Ve جَحْدٌ [cahd] 'an-ilmin ve إِنْكَارٌ [inkâr] 'an-cehlin olur. Ve جَحْدٌ [cahd] ve جُحُودٌ [cuhûd] Bir kimseyi bahîl bulmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَحَدَ فُلاَنًا إِذَا صَادَفَهُ بَخِيلاً Ve جَحْدٌ [cahd] Kıllet-i hayr ma’nâsınadır ki murâd fakr ve zîk-ı ma’âştır.

a. (fem. جحدە) 1. Worthless (man) through poverty or avarice. 2. Unfruitful, sterile.