اَلْجَشْمُ [el-ceşm] (cîm’in fethi ve şîn-i mu’cemenin sükûnuyla) ve اَلْجَشَامَةُ [el-ceşâmet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bir adam bir zahmetli güç işi üzerine alıp renc ve zahmetini mürtekib olmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَشِمَ الْأَمْرَ جَشْمًا وَجَشَامَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَكَلَّفَهُ عَلَى مَشَقَّةٍ

اَلْجُشَمُ [el-cuşem] (صُرَدٌ [surad] vezninde) İnsânın ve hayvânın cevfine denir, 'alâ-kavlin göğse müştemil eyegüleriyle berâber göğse denir. Ve ağırlık, sikal ma’nâsınadır. Ve جُشَمٌ [Cuşem] Mudar kabîlesinden ve Yemen halkından ve Taglib kabîlesinden birer cemâ’at adıdır. Ve sakîf ve Hevâzin kabîleleri neseblerinin ricâlinden birer kimsenin ismidir. Ve Beyhak kazâsında bir karye adıdır. Ve bir 'abd-i habeşî ismidir ki hâris b. Lu’ey nâm kimseyi terbiye eylemekle hâris’in evlâdına Benû Cuşem ıtlâk eylediler.

vn. As جثوم cüsûm, vn.

s. & a. As جثامە cessâme, s. & a., q. v.