اَلسَّفَرُ [es-sefer] (fethateynle) Kat’-ı mesâfe ma’nâsınadır ki ismdir. Cem’i أَسْفَارٌ [esfâr]dır. Şârih der ki fi’l-asl سَفَرٌ [sefer] masdardır, bir semte irtihâl için mekânından hurûc eylemek ma’nâsına; yukâlu: سَفِرَ الرَّجُلُ سَفَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا خَرَجَ لِلْإِرْتِحَالِ Ba’dehu kat’-ı mesâfe ma’nâsına ism olarak isti’mâl olundu, mekânından münkeşif olması ‘alâka i’tibâr olunmuştur. Ve سَفَرٌ [sefer] Güneş gurûb eyledikten sonra henüz bakiyye kalan beyâz-ı nehâr eserine denir; tekûlu: خَرَجْنَا فِي سَفَرٍ أَيْ بَقِيَّةِ بَيَاضِ النَّهَارِ بَعْدَ مَغِيبِ الشَّمْسِ Ve سَفَرٌ [sefer] Bir mevzi’ ve harrân kazâsında bir karye adıdır.