iz. ar. [عطل atl’den ms. tef‘îl] 1. İşsiz bırakma, muattal etme, işlemez hâle koyma: bir fabrikayı, bir gazeteyi tatil etmek. 2. İşsizlik, muvakkaten işi bırakma: bugün tatildir; bayramda kaç gün tatil edeceğiz? Günde iki saat tatil vardır; tatil vakti. 3. Durdurma, kesme: tatil-i te’diyât; harekâtını tatil etmek.

اَلتَّعْطِيلُ [et-ta’tîl] (تَفْعِيلٌ [tef’îl] vezninde) Kap makûlesi nesneyi boşaltmak ve boş komak ma’nâsınadır; yukâlu: عَطَّلَهُ إِذَا فَرَّغَهُ وَأَخْلَاهُ Ve bir nesneyi zâyi’ ve tebâh olarak boşlamak ma’nâsınadır, kuyuyu işletmeyip harâbe boşlamak gibi ve diyârı hâlî ve harâbe terk eylemek gibi; yukâlu: عَطَّلَ الشَّيْءَ إِذَا تَرَكَهُ ضَيَاعًا

vn. 1. A making or letting be temporarily unemployed. 2. A making or letting work or duty be temporarily suspended; hence, s. a vacation. 3. A rendering useless or unobserved. 4. A divesting of customary ornaments. 5. A using undotted letters in a composition. 6. A denying the existence of God; atheism.