(a. i. irfân’dan. c. : ta’rîfât) : etrafiyle anlatma, anlatılma; etrafiyle bildirme, bildirilme. 2) bir maddeyi bütün lüzumlu noktalarını içine alır şekilde bir ibare ile anlatma. Harf-i ta’rîf : a. gr. isimlerin mânâsını be-lirtmiye yarıyan el harfi “el-ma’lûm” gibi.

iz. ar. cm. ta‘rîfât [عرفان irfân’dan ms. tef‘îl] 1. Etrafıyla beyân ederek anlatma, alâ’im ve işâret-i mahsûsasını tafsîl ederek bildirme: evini bana tarif etti; bir yemek tarif edeyim; tarifle insan her yeri bulabilir. 2. Bir ilim ve fenne müteallik bir maddeyi efrâdı câmi‘ ve ağyârı mâni‘ olacak bir ibâre ile anlatma. Sarfda mâzîyi tarif edin, coğrafyada nehri nasıl tarif edersiniz? 3. Bu sûretle bir madde-i ilmiye veya fenniyeyi tavsîf eden ibâre: mantığın tarifi nedir? 4. d. Arabîde bir ismi harf-i tarif ithâliyle veya diğer bir ism-i ma‘rîfe muzâf etmekle tahdîd ve tayin etme, tenkîr mukabili: tarif ve tenkîr kâideleri.

vn. 1. A making known, a describing; a description. 2. A making a noun definite, either by the definite article or by making it govern the genitive case.

(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- معرفی کردن.
۲- حقیقت چیزی را بیان کردن.
۳- ستایش کردن، تمجید کردن.
۴- بازگو کردن، نقل کردن.
۵- معرفه بودن (دستور).