بُزٌّ [Buzz] (bâ’nın zammıyla) Muhaddisînden İbrâhîm b. ‘Abdullâh en-Neysâbûrî lakabıdır; buz-i Fârisî mu’arrebidir ki keçiye denir. Ve kâsim b. Bezze el-Mahzûmî ki muhaddis-i meşhurdur; bâ’nın fethiyledir, mecmû’-ı evlâdı kurrâ’ idi; Ahmed b. Muhâmmed el-Bezzî ki İbn Kesîr’in râvîsidir, cümle-i evlâdındandır. Ve Muhammed b. Ahmed b. 'Ubeydullâh b. 'Alî b. Buzze ki muhaddistir, bâ’nın zammıyladır.

اَلْبَزُّ [el-bezz] (bâ’nın fethi ve zâ’nın teşdîdiyle) Soymak; yukâlu: بَزَّهُ يَبُزُّهُ إِذَا سَلَبَهُ Ve fi’l-meseli: “مَنْ عَزَّ بَزَّ” أَيْ مَنْ غَلَبَ سَلَبَ Ya’nî “Gâlib olan maglûbun soygunın alır.” Ve بَزٌّ [bezz] Çekmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: بَزَّ ثَوْبِي أَيْ جَذَبَهُ إِلَيْهِ Ve بَزٌّ [bezz] Bezzâz metâ’ına dahi derler. Ve silâha da بَزٌّ [bezz] derler.

Meme ucu, emzik, meme.

i. Kunduracı ve sarrâçların iğneyi geçirdikleri yeri delmeye mahsus tahta saplı sivri demirden âlet || pek sivri ve batar şeyden de kinâye olur: biz gibi, biz geçmez.

i. [aslı Arabî olup şeddelidir] pamuk veya ketenden ma’mûl beyaz dokuma ki envâı olup başlıca çamaşır ve çarşaf ve kîse ve sâire i’mâline yarar, kir pâs: yerli bez, Amerikan, Trabzon bezi

Bez, kumaş. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yumuşak ketenden elbise, mensucat, yumuşak keten.

(f. i.) : keçi. (bkz. : teys).

(a. i.) : pamuktan veya ketenden yapılmış dokuma.

Zorla almak, yenmek, filizlenmek, geçmek, bozgun, üstün olmak, yenilgi, mümtaz olmak, mağlubiyet, ileride olmak, hezimet, baskın çıkmak.

i. [aslı Arabî olup şeddelidir] pamuk veya ketenden ma’mûl beyaz dokuma ki envâı olup başlıca çamaşır ve çarşaf ve kîse ve sâire i’mâline yarar, kir pâs: yerli bez, Amerikan, Trabzon bezi