اَلْبَرَصُ [el-beras] (fethateynle) Bir 'illet adıdır ki insânın fesâd-ı mizâcından nâşî zâhîr-i bedeninde câ-be-câ beyâzlık hâdis olur. 'Uzva gıdâ olan nesnelerde lüzûcetli balgam olsa ve dâ’imâ ‘uzv onu gıdâlanıp def’ eylemese 'illet-i mezbûre tahaddüs eder, Türkîde abraşlık 'illeti ta’bîr olunur; yukâlu: أَصَابَهُ بَرَصٌ وَهُوَ بَيَاضٌ يَظْهَرُ فِي ظَاهِرِ الْبَدَنِ لِفَسَادِ مِزَاجٍ Ve بَرَصٌ [beras] Masdar olur, bir kimse abraş olmak ma’nâsına; yukâlu: بَرِصَ الرَّجُلُ بَرَصًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَبْرَصَ Ve بَرَصٌ [beras] Davarın gövdesinde bir âher davarın ısırmasından tahaddüs eden beyâzlığa denir ki onulduktan sonra yeri öylece kalır; yukâlu: فِي ظَهْرِ الْحِمَارِ بَرَصٌ أَيْ بَيَاضٌ مِنْ أَثَرِ الْعَضِّ