اَلْبَخَصُ [el-behas] (bâ’nın ve hâ-yı mu’cemenin fethiyle) Ayağın etine denir ki murâd taban etidir. Ve devenin bakanağına denir, فِرْسِنُ الْبَعِيرِ [firsinu’l-ba’îr] ma’nâsına. Ve elde parmak diplerinde olan etlere denir ki aya tarafında vâki’dir. Ve şol ete denir ki fâsid ve tebâh olmakla ba’zı yerinde beyâzlık 'ârız olmuş ola. Ve gözlerin üst ve alt kapaklarında olan yumru ete denir ki şiş tarzında olur; ba’zı kimsede pek ziyâde olur. Ve بَخَصٌ [behas] Masdar olur, göz kapakları pek etli olmak ma’nâsına; yukâlu: بَخِصَ الرَّجُلُ بَخَصًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَبْخَصَ Kâle’ş-şârih ve yukâlu: فِي عَيْنِهِ بَخَصٌ وَبَخِصَتْ عَيْنُهُ

اَلْبَهَصُ [el-behas] (fethateynle) Susamak, عَطَشٌ ['ataş] ma’nâsınadır; yukâlu: بَهَصَ الرَّجُلُ بَهَصًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا عَطِشَ

اَلْبَخِصُ [el-behis] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Şol hayvân memesine denir ki etleri ve damarları çok ola; yukâlu: ضَرْعٌ بَخِصٌ أَيِ الْكَثِيرُ اللَّحْمِ وَالْعِرْقِ Ve sütü zor ve şiddetle çıkan memeye denir; yukâlu: ضَرْعٌ بَخِصٌ إِذَا كَانَ لاَ يَخْرُجُ لَبَنُهُ إِلاَّ بِشِدَّةٍ

اَلْبَخْصُ [el-bahs] (bâ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Gözü yağıyla bile çıkarmak; tekûlu: بَخَصْتُ عَيْنَهُ أَبْخَصُهَا بَخْصًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا قَلَعْتَهَا مَعَ شَحْمِهَا Ya’kûb eyitti: بَخَسْتُ denmez sîn’le.

اَلْبَخَصَةُ [el-behasat] (kezâlik fethateynle) Vâhidi. Ve بَخَصٌ [behas] Kezâlik şol yumru ete derler ki gözün üzerinde yâhûd altında şîş üslûbunda ola; yukâlu: بَخِصَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَلْبَخَصُ [el-behas] (fethateynle) Ayakta olan et, لَحْمُ قَدَمٍ [lahmu kadem] ma’nâsına. Ve deve tabanına dahi derler. Ve elde parmak diplerinde olan etler ki aya cânibindedir.