iz. ar. cm. ebvâb. 1. Kapı, medhâl: bâb-ı merhamet açıktır. من الباب الى المحراب mine’l-bâb ile’l-mihrâb = kapıdan mihrâba kadar, cümlesi. 2. Dergâh, derbâr, merci’-i umûmî olan büyük kapı: bâb-ı devlet; cümlenin başı bu bâba bağlıdır. 3. Büyük dâire, kapı: باب عالى Bâb-ı Âlî = Sadâret-i Uzmâ ve Dîvân-ı Hümâyûn ile Dâhiliye ve Hâriciye nezâretlerini ve Şûrâ-yı Devlet’i hâvî dâire-i âliye, Paşa Kapısı; Bâb-ı Meşîhat. Bâb-ı Fetvâ = meşîhat-i İslâmiye dâiresi, şeyhülislâm kapısı; Bâb-ı Seraskerî = dâire-i askeriye, Serasker kapısı. 4. Bir kitabın münkasim bulunduğu aksâmın beheri, ki taksîmâtın en büyüğü olup, ekseriya her bâb birkaç fasla münkasemdir: bâb-ı evvel, bâb-ı sânî. 5. Ef’âl-i Arabiyenin suver-i tasrîfiyesinden beheri: birinci, dördüncü bâb; افعال if’âl, تفعل tefe’’ul, استفعال istif’âl bâbı. 6. Husûsî, madde, keyfiyet: ol bâbda = o husûsda; bu bâbda malumatım yoktur; o bâb-ı âhar = o başka iş. 7. Geçid, boğaz, derbend. [bu mana ile müsta’mel olmayıp, yalnız bazı esmâ-i hâssada bulunur:] باب الابواب bâbü’lebvâb = Şirvan’daki derbend; باب المندب bâbü’lmendeb = Bahr-ı Ahmer’in cenûbundaki boğaz; باب الذقاق bâbü’z-zükâk = Cebel-i Târık Boğazı.