اَلْأَحْدُ [el-ahd] (hemzenin fethi ve hâ’nın sükûnuyla) 'Ahd ve peymân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: أَحِدَ الرَّجُلُ أَحْدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَهِدَ

اَلْأَحَدُ [el-ehad] (hemzenin ve hâ-yı mühmelenin fethiyle) وَاحِدٌ [vâhid] ma’nâsınadır ki evvel-i ‘aded-i hisâbdır, Fârisîde yek ve Türkîde bir ta’bîr olunur; yukâlu: أَحَدٌ وَإِثْنَانِ وَأَحَدَ عَشَرَ وَإِحْدَى عَشْرَةَ Ve يَوْمُالْأَحَدِ [yevmu’l-ehad] ki hafta günlerdendir, birinci gündür; halk-ı semâvât u arazîne bed’-i ilâhî vâki’ olduğu gündür ki birinci gün demektir, ba’dehu onda 'alem olmuştur. Ve يَوْمٌ [yevm]in izâfeti izâfetu’l-âmm ile’l-hâss kabîlindendir.