s. pl. اداب 1. Discipline of the mind, training, education, learning, accomplishments. 2. Breeding, manners, politeness; respectfulness, modesty. 3. Philological science, especially as applied to the Arabic language and vast literature, prose and verse, sacred and profane. 4. A usually observed mode of action, a rule or custom.

(اَ دَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- فرهنگ، دانش.
۲- هنر.
۳- معاشرت، روش پسندیده.
۴- شرم، حرمت.

Yemek vermek, yemeğe çağırmak.

s. pl. اداب 1. Discipline of the mind, training, education, learning, accomplishments. 2. Breeding, manners, politeness; respectfulness, modesty. 3. Philological science, especially as applied to the Arabic language and vast literature, prose and verse, sacred and profane. 4. A usually observed mode of action, a rule or custom.

Yemek sahibi, yemek sahibi (ziyafet veren).

Edepli olmak, kültürlü olmak, yemeğe çağırmak.

Eğitmek, terbiye etmek, cezalandırmak, yola getirmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; disipline sokmak, yetiştirmek, ceza vermek, tedip etmek, okutmak, öğrenim gördürmek, terbiye için cezalandırmak, öğretmek.

Edep, edebiyat, literatür, kibarlık, terbiye, yazın, incelik. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; usluluk, uslu olma, terbiyeli olma, yazılı eser. ج أُدَبَاء edipler, görgü, edebiyatçılar, nezaket, naziklik, güzel ahlak.

Edepli olmak, kültürlü olmak, iyi bir eğitim almak, medeni olmak, kibar olmak.

iz. ar. cm: âdâb. 1. Terbiye, hüsn-i ahlâk ve etvâr-ı münâsibe. 2. Zerâfet, naziklik. 3. Hicâb, hayâ. 4. Setr-i edeb ve terbiye iktizâsından olan yerler, avret: edeb yerleri. 5. Edebiyat ilmi ki hikâyât ve emsâl ve ahlâk ile eş‘âr ve lisân tahsîline alet olan sarf, nahv, ma‘ânî, lugat vesaire ulûm-i câmi‘dir.