اَلضَّلَالُ [ed-dalâl] ve اَلضَّلَالَةُ [ed-dalâlet] (dâd’ların fethiyle) ve اَلضَّلُّ [ed-dall] (dâd’ın fethi ve zammıyla) ve اَلضَّلْضَلَةُ [ed-daldalet] (زَلْزَلَةٌ [zelzelet] vezninde) ve اَلْأُضْلُولَةُ [el-udlûlet] (أُضْحُوكَةٌ [udhûket] vezninde) ve اَلضِّلَّةُ [ed-dillet] (dâd’ın kesriyle) ve اَلضَّلَلُ [ed-dalel] (fethateynle) Yol azgınlığına ve yolsuzluğa ve güm-râhlığa denir ki ismdir, hidâyet mukâbilidir; yukâlu: هُوَ فِي الضَّلَالِ وَالضَّلَالَةِ وَالضَّلِّ وَالضَّلْضَلَةِ وَالْأُضْلُولَةِ وَالضِّلَّةِ وَالضَّلَلِ أَيْ ضِدُّ الْهُدَى وَالرَّشَادِ Şârihin beyânına göre mü’ellif masdar ile ismi muhtelit eylemiştir, zîrâ ضَلَالٌ [dalâl] ile ضَلَالَةٌ [dalâlet] masdarlardır ve mâ-'adâsı ismlerdir. İntehâ. Lâkin ism olarak dahi isti’mâl olunurlar. Ve masdariyyet sûretinde azgın ve güm-râh olmak ma’nâsınadır ki yol azmak ma’nâsından me’hûzdur; tekûlu: ضَلَلْتَ يَا رَجُلُ كَزَلَلْتَ يَعْنِي مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَيُقَالُ ضَلِلْتَ كَمَلِلْتَ يَعْنِي مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ ضَلَالًا وَضَلَالَةً ضِدُّ اهْتَدَيْتَ