اَلْعَقِيمُ [el-'akîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْعَقِيمَةُ [el-'akîmet] (hâ’yla) Haml kabûl eylemeyen rahime denir; yukâlu: رَحِمٌ عَقِيمٌ وَعَقِيمَةٌ أَيْ مَعْقُومَةٌ Ve kısır kalmış hatuna vasf olur; cem’i عَقَائِمُ ['akâ’im] ve عُقْمٌ ['ukm] gelir 'ayn’ın zammıyla; yukâlu: إِمْرَأَةٌ عَقِيمٌ أَيْ مَعْقُومٌ Şârih der ki رَحِمٌ [rahîm] mü’ennes olmakla vasfı te’nîsine nazaran mü’ennes ve lafzı i’tibârıyla müzekker olur. Ve مَرْأَةٌ [mer’et] vasf-ı hâss olmakla müzekkeren vârid olur. İntehâ. Ve عَقِيمٌ [‘akîm] Veledi olmayan er kişiye de vasf olur. Bunun cem’i عُقَمَاءُ [‘ukamâ’] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ’] vezninde ve عِقَامٌ ['ikâm] gelir 'ayn’ın kesriyle ve عَقْمَى ['akmâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde; yukâlu: رَجُلٌ عَقِيمٌ إِذَا كَانَ لَا يُولَدُ لَهُ Ve ‘Arabların اَلْمُلْكُ عَقِيمٌ kavlleri mülk ve saltanat bâbında neseb nâfi’ olmadığına mebnîdir, zîrâ mülk ve saltanat talebi zımnında eb ve veled ve ah ve 'amm gibi ekârib katl ve itlâf olunur. Ve رِيحٌ عَقِيمٌ [rîhun 'akîm] Lâkih olmayan ya’nî sehâb peydâ eylememekle sebeb-i 'âdî-i emtâr olmayan yele ıtlâk olunur; yukâlu: رِيحٌ عَقِيمٌ أَيْ غَيْرُ لَاقِحٍ Ve حَرْبٌ عَقِيمٌ [harbun 'akîm] Şedîd olan cenge ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru.