(f. s.) : 1) renk. (bkz. : fâm, levn). Gendüm-gûn : buğday renkli. Gül-gûn : gül renkli. Sebz-gûn : yeşil renkli. 2) i. gidiş, tarz, sıfat, (bkz. : güne).

i. Dibâgat olmuş deri, her nevi meşin ve sahtiyân vesâire.

güneş altında çok durmaktan veya gezmekten sersemlenip hastalanmak.

güneş altında çok durmaktan veya gezmekten sersemlenip hastalanmak.

s. 1. Color, tinge. 2. Sort, kind, variety. 3. (in compounds) a. of (such or such) color or kind.

s. 1. The sun. 2. A day, whether in distinction from or including night. 3. Time, days, a period. 4. A happy day, a feast-day.

s. Pump-leather, coarse sole-leather of buffalo-hide.

s. The tragacanth thorn, astragalus verus, etc.

(a. i. c. : ekvân) : 1) olma. 2) var olma, varlık, vücut. Âlem-i kevn ü fesâd : Dünya.

(f. i.) : kıç, kuyruk sokumu bölgesi, (bkz. : mak’ad).

اَلْكَوْنُ [el-kevn] (عَوْنٌ ['avn] vezninde) ve اَلْكَيْنُونَةُ [el-keynûnet] (صَيْرُورَةٌ [sayrûret] vezninde ki دَيْمُومَةٌ [deymûmet] gibi tahfîfen vâv yâ’ya mübeddeldir ki vezni فَعْلُولَةٌ [fa’lûlet] olur yâhûd aslı كَيْوَنُونَةٌ [keyvenûnet]tir, فَيْعَلُولَةٌ [fey’alûlet] vezninde, vâv yâ’ya kalb ve idgâm ve tahfîf olunmuştur) Olmak, hades ma’nâsınadır ki bir nesnenin hudûs ve vukû’undan 'ibârettir, Fârisîde bûden mürâdifidir; yukâlu: كَانَ الشَّيْءُ يَكُونُ كَوْنًا وَكَيْنُونَةً إِذَا حَدَثَ Nahviyyûn ona tâmme ıtlâk ederler ki وَجَدَ ve وَقَعَ ve ثَبَتَ ve حَدَثَ ma’nâsınadır. Ekserî ahdâsa dâhil olur, li-nüktetin zevâta da dâhil olur. Ve كَانَ kelimesi ki fi’l-i mâzîdir, eger mücerred zamân-ı mâzîden ‘ibâret olursa fi’l-i nâkıs olmakla habere muhtâc olur, fâ’ilini ismiyyet üzere ref’ ve mef’ûlünü haberiyyet üzere nasb eder. Ve bunun masdarı كَوْنٌ [kevn] ve كِيَانٌ [kiyân] ve كَيْنُونَةٌ [keynûnet]tir; yukâlu: كَانَ زَيْدٌ قَائِمًا أَيْ وَقَعَ مِنْهُ الْقِيَامُ فِي الْمَاضِي وَانْقَطَعَ

s. (dual كونان obl. كونین pl. اكوان) 1. An existence. 2. A state, condition. 3. A world.

vn. & s. A being, existing; existence.

s. 1. The buttocks. 2. The anus.

اَلْكَوْنُ [el-kevn] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Olmak. Ve كَوْنٌ [kevn] Kefîl olmak ma’nâsına dahi gelir, 'alâ-mâ se-yecî’u. Ve كَوْنٌ [kevn] Hâlet ma’nâsına dahi gelir.

iz. ar. 1. Olma, hudûs, vuku. 2. Var olma, varlık, vücut, mevcudiyet: kevn ümekân = âlem-i vücûd, mevcudât, kâinât. kevn ü fesâd = âlem-i cismânî; bir taraftan vücûda gelip, bir taraftan mahvolmaktan ibâret olan dünyâ-yı fânî, tabîat. ≡ t. kevneyn = iki âlem, âlem-i maddî ile âlem-i manevî, dünya ve âhiret. seyyidü’l-kevneyn = seyyidü’s-sakaleyn, Fahr-i Kâinât (s.a.v.) Efendimiz.

i. fa. Mak‘ad, kıç.

Varlık, mevcudiyet, evren, dünya, olma, varolma, olay, oluş. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kainat, kozmos, var oluş, yaşam, hadise.

Oluşturmak, yaratmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yapmak, kurmak, tesis etmek, şekil vermek, meydana getirmek, birleştirip oluşturmak.

كون

{استكانوا}: أخضعوا، ووزنه استفعلوا. وقيل:
هو من السكون ووزنه افتعلوا والألف إشباع نحو قوله: ينباع من ذفرى غضوب حرة [جسرة]

(گَ وَ) (اِ.) نوعی گیاه خاردار که دارای ساقه‌های ستبر و شاخه‌های بلند می‌باشد. بیشتر در نقاط کوهستانی می‌روید و گل‌های آن سفید یا زرد رنگ می‌باشد.

[ په. ]
۱- (اِ.) گونه، رنگ.
۲- (پس.) به صورت پسوند در ترکیبات آید به معنی شکل و رنگ: آبگون، آسمان گون، بنفشه گون.

[ په. ] (اِ.) سرین، نشستگاه. ؛ ~ کسی گُهی بودن کنایه از: در کاری مشکوک دست داشتن. ؛ ~ سوزه کنایه از: حسادت شدید. ؛~ گشاد بودن کنایه از: تن به کار ندادن، تنبل و بی حال بودن. ؛ ~ نشور کنایه از: نجس، بی دین و لامذهب.

(کَ یا کُ) [ ع. ] (اِمص.) هستی، وجود.